HEDİYE - ARİF ARSLAN 
Sana bir demet çiçek yolluyorum;
Kafdağı’nın eteklerinden topladığım.
Gece karanlığında yaptığımız yolculuktan
Sarı, kırmızı, beyaz, mor, lacivert...
Her renkten ve her tondan...
Kokladıkça beni hatırla ve
Gece karanlığında nasıl toplamış bunları
Bana göstermeden de...
Sana kolyeler yaptım deniz kabuklarından
Ayaklarının altına yapışan
Yakamozları seyrederken toplamıştım onları da
Sen dizlerimde uyurken...
Ve sana yedi dağ pınarından toplayıp doldurduğum
Bir testi su gönderiyorum
Onu da şifa niyetine içersin
Sevda ateşi yakarsa
İçin ferahlasın diye...
Gözlerinde seyrettiğim okyanusu da getirmek istedim ama
Boğulmaktan son anda kurtuldum
Zor attım sahiline kendimi
Vücut ikliminde ısınıp ancak kendime gelebildim
Bu kadar yollayabildim sana
Kabul et lütfen…
Çamsakızı, çoban armağanı
Kavalımı kaybettim de
Kuşlar gelmedi ilhama
Kelebekler konmadı omuzlarıma
Ve rüzgâr haber getirmedi senden
Ne sesini, ne soluğunu, ne de
Saçlarının okyanus kokusunu...
İLGİLİ İÇERİK