ÂZÂT NÖBETİ -BEKİR SITKI ERDOĞAN 
Gönlüm şakıyor kuş gibi, dünyâdan uzakta,
Bilmem ne sayıklar yine manâdan uzakta?
Aşk uğruna dağlardan, ufuklardan aşarken,
Sahralara düşmüş, yedi deryâdan uzakta...
Bir bunca vefasız güle bülbül şakır ancak
Kim Yûsuf olur aşka Züleyhâ’dan uzakta?
Artık ne fikir kaygısı kalmış, ne fîraset,
Her hâleti bir önceki pervâdan uzakta!
Leyla’yı değil kendini kaybetmiş o Mecnûn!
Beyhûde gezer çölleri Leylâ’dan uzakta...
Dert oldu Bekir Sıtkı’ya sevdâsı yetiş dost!
Derd ehline kim yâr ola Mevlâ’dan uzakta?
İLGİLİ İÇERİK
