RUBAİLER -BEKİR SITKI ERDOĞAN 
SONBAHAR KATARI
Hızlandı katar, gitgide sıyrılmada sis,
Raylar geceden kalma karanlık iki iz
Pek dalma gönül, sonrası malum bu yolun,
Boydan boya sonbaharı yırtıp gideriz!..
YİTİK UYGARLIK
Ülkemdi bu çöl, sevgili halkımdı şu kum,
Hâlâ o serâb üstüne titrer ruhum!..
Antik iki iz bırakmış uygarlığımız;
Sen goncada çiğ, ben bir uzak türbede mum!
YEŞİL DÜŞÜNCELER
Dağ-taş yine baştanbaşa zümrüt ekili,
Kimden kapmış yeryüzü bilmem bu dili?
Kazdıkça kararmakta mübarek toprak!
Gel şaşma nasıl bulur tabîat yeşili?
TEK ÇARE
Aşk olmasa cân ülfeti, canân olamaz!
Dîn olmadan elbette ki îmân olamaz...
Sensin derdim, meğerki sensin ilacım;
Ey dost yetiş, tıb bize derman olamazı
YERYÜZÜ CENNETİ
Kısmet dediğin kıyas edilmez pula hiç!
Tâlih miras olur mu kuldan kula hiç?..
Onlar ki henüz cenneti göklerde arar;
Düşmez mi acep yolları İstanbul'a hiç?
YIKIK MABET
Bülbül, ko solan gönlümü git başka güle.
Bitsin bu kanat sesleri, dolsun bu çile...
Baykuşlar öter böylesi virânede git!
Terk etti sönen fânusu pervâne bile.
İNSANLIK
Her zevk ü safâ sâdece bir anlıktır,
Nefret ve kinin ertesi pişmanlıktır!
Her canlıya var sonunda er geç bir
Ölüm, İnsan da ölür; ölmeyen insanlıktır,
HOŞ GÖRÜ
Mademki yalan bu düş, bu fâni gülzar
Hoş gör be hocam, rengine kandıysa nazar!
Soldan vererek defleri ürkütme bizi;
Rü'yâda günâh işlese insan ne yazar?
DEVRÂN-I KADİM
Lütfunla döner bu sonsuz âlem sükî.
Devr ehlini devrâna eriştir ta ki.
Bir öylesi mest eyle ki, mahşerde bile,
İdrake mecâl olmasın asla bâkî!
BİZ-BİZE
Sâkî, ele sır verme sakın, yayma bizi!
Sızmış nice bir müşteriden sayma bizi...
Mestiz; ne olur hesabı us ehline sor,
Son demde kıyamcı koparıp ayma bizi!
ZAMAN OKYANUSU
Her mutlu nefes hayata bir gizli pusu!
Doldurdu yavaş yavaş delik tekneyi su...
Fark etmedi hiç kimse nasıl ballı gemi,
Kaç böyle ömür yuttu, zaman okyanusu!
SORULUR
Tanrım; acaba sahte mi gözlerdeki nur?
Aldanmadayım her şeye mahmûr mahmûr...
Madem ki ne var, ne yok dünyada, yalan;
Öyleyse neden hesabı ciddi sorulur?
İBRET SOFRASI
Sır başka değer taşırdı altın, elmas,
Sattıkça eğer sarraf ders alsa biraz!
Her gün nice açgözlü doyar toprağa da,
Bilmem niçin açgözlüye toprak doymaz?
İNCE HESAP
İnsan kaderin çektiği oktur, kurulur;
Fark eylemeden kendini boşlukta bulur!
Yay eğri, hedef dönektir, izler kaypak...
Var şimdi murad eylediğin noktayı vur!
USUL HAKKINDA
Kimdir Tanrım gizli veren, saklı veren?
Kim yağma-kapış bölüştürüp, haklı veren?
Adlin gecikir, kalırsa mizanımıza.
Kuldaysa hata, kim bu züğürt aklı veren?
AHRET SUALİ
Tanrım, acaba sahte mi gözlerdeki nûr?
Aldanmadayım her şeye mahmur mahmûr
Mademki ne var ne yoksa dünyada yalan;
Öyleyse neden hesabı ciddî sorulur?
TÜRK EDEBİYATI DERGİSİ, SAYI:275,
TÜRK EDEBİYATI DERGİSİ
İLGİLİ İÇERİK
