SAYFA:3/21-30
21-TÜRK ÖĞRETMENLERİNE - MİTHAT CEMAL KUNTAY
Bazen ölüler korur yurdu, bazı da sağlar
Göz nuru karışmazsa şahadet kano ağlar
Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur
Sensin o hazin nur, o derin nur, o büyük nur.
Hoşnutsun, eğitilmiş okuyorsam, yazıyorsam
Ey terli alın, ey güneşin öptüğü insan.
Şöhret aramaz, şan aramaz, nam aramazsın
Cemiyetin omzunda yokmuş kadar azsın.
İlmin sesi haykırmaz, ilim şarlatan olmaz,
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz
Sen yurdunu haykırmayarak gizli seversin
Kalmışsa eğer ömrümü Tanrım sana versin.
ÖĞRETMENİM ŞİİRİ – AHMET ANIL AKTAŞ
Ben bir gülüm, sen bahçıvan
Çok açarsam eser senin
Mis kokarsam hüner senin
Ama bir de solarsam
Günah senin, günah senin
Öğretmenim.
Ben tohumum, çiftçi sensin
Çok sularsan, ürün senin
Bol olursam, verim senin
Ama bir de çürütürsen
Hata senin, hata senin
Öğretmenim.
Ben elmasım, sarraf sensin
Pırlanta isem, emek senin
Parlıyorsam, yaldız senin
Ama bir de parçalarsan
Kırık senin, kırık senin
Öğretmenim.
Ben boş defter, kalem sensin
Doğru yazsan, yarın senin
Güzel yazsan, ikbal senin
Ama bir de karalarsan,
Vicdan senin, vicdan senin
Öğretmenim.
Ben öğrenci, sen öğretmen
Başarırsam hüner senin,
Kazanırsam zafer senin,
Ama bir de kaybedersem,
Yok diyecek başka sözüm,
Yorum senin, yorum senin
Öğretmenim.
ÖĞRETMENİM - SADETTİN KAPLAN
Cemreler yürekten yüreğe atlar
Göğerir bastığın yer öğretmenim
Düştükçe binlerce tomurcuk patlar
Alnından bir damla ter öğretmenim
Dağlar koşar gelir eğer gel desen
Çirkin güzel olur sen güzel desen
Aydın geleceği ufkumuza sen
Kutlu ellerinle ger öğretmenim
Çile bülbülüydün şakıdın bizi
Hem okuttun hem de okudun bizi
Madem nakış-nakış dokudun bizi
Vatan toprağına ser öğretmenim
Bire bin verirdin toprak gibiydin
Soldukça yeşeren yaprak gibiydin
Bayrağın altında bayrak gibiydin
Şehit öğretmenim er öğretmenim
Silahın kalemdir sevgin sarmaşık
Bir pervanesin ki ışığa âşık
O eller tutuyor geceye ışık
Öpeyim elini ver öğretmenim
ÖĞRETMENİM - AHMET SELÇUK İLKAN
Bana neler öğretmiştin
Unutmadım öğretmenim
Ama gel gör yine adam
Olamadım öğretmenim
Ezberledim hep dersini
Yaşattılar hep tersini
Mutluluğun adresini
Bulamadım öğretmenim
İnsanlığın adı para
Bu hayatın tadı para
Ne gerek var kitaplara
Anlamadım öğretmenim
Hani doğru bükülmezdi
Hani haklı ezilmezdi
Hani dağlar yıkılmazdı
Yıkıldım öğretmenim
Defter başka, kalem başka
Yaşadığım âlem başka
Şöyle güzel, gerçek aşka
Düşemedim öğretmenim
Saygı dedim anlayan yok
Vefa dedim tanıyan yok
Dostluğu da bir bilen yok
Göremedim öğretmenim
Her şey yerli yerinde mi
Bütün sırlar derinde mi
Suç bende mi, evrende mi
Bilemedim öğretmenim
Sakın gitmesin ağrına
Bir hevesim yok yarına
Utanacımdan mezarına
Gelemedim öğretmenim
Affet beni öğretmenim
25.ÖĞRETMEN-HAYRETTİN KARAMAN
Öğretmen dervişler çağdaş dervişler
Kılıçsız cihaddır yaptığı işler
Melekler tebriğe koşup gelmişler
Allah yolu deyip koşan dervişler
Allah’ın nurunu taşımak için
Birer ampul gibi ışımak için
Muhtacın başını kaşımak için
Dumanlı dağları aşan dervişler
Allah rızasını önceye alan Karaya,
denize, havaya dalan
Her gittiği yerde bir rehber olan
Bir hizmet aşkıylacoşan dervişler
Şehiddir ölenler, gazi yaşayan
Yapıp ettikleri övgüye şayan
Küçükleri seven büyüğü sayan
Hak ediyor şeref ve şan dervişler
Ne vatan hasreti ne evlat ne eş
Bütün insanları bilmişler kardeş
Aydınlık kaynağı bir cömert güneş
İbadette daim, her an dervişler
Allah’ın nurunu söner mi sandın
Mümini yolundan döner mi sandın
Bâtıl gelip hakkı yener mi sandın
Allah’ın nuruyla bakan dervişler
Avustralya, 24 Nisan 2002
BEN BİR ÖĞRETMENİM - MEHMET TÜRKAN
Ben bir öğretmenim, harmanda ekinlerim var benim
Ben bir öğretmenim çimende çiçeklerim var benim
Ben bir öğretmenim, güllerin kıvrımında yüreğim
Her bülbülün feryadında inlemelerim var benim
Kuruyan derelere bir katre olmaktır muradım
Yaralı gönüllere sevda merhemlerim var benim
Karla kaplanmış ıssız dağların başında, umudum
Sabırla bahar muştulayan kardelenim var benim
Ben bir öğretmenim, duvarlar altında kalan benim
Benim yüreğim yanar, püryan yüreğim var benim
Bir kitabın hecelerinde kayboluyor yüreğim
Her cümlenin altında saklı öznelerim var benim
Yar benim, yaran benim, dost benim, derman benim
Sayısını bilmediğim, çok evlatlarım var benim
Ben bir öğretmenim, her yazı yazanın kalemiyim
Mürekkebinde sevda yazan emeklerim var benim
Taşlar kalbine gönül koyan yavrularım var benim
Bak, elif gibi gökyüzünde âlemlerim var benim
Hasret çeken gurbet ehli Yunusların can diliyim
Fuzuli’nin Kerbela’sında hüzünlerim var benim
Ben bir öğretmenim, yıllarım yolları bağlar da
Hicranla dolu hasret çeken katarlarım var benim
Derin savaşlardayım tek kılıcım kalemdir benim
Kaybedersem yanarım, derin yaralarım var benim
Dil-i mecruhlar, dil-i bimâr her ne varsa bendedir
Gönül ehliyim sevdakârım çok sevdalarım var benim
Ben bir öğretmenim, her gelenin azarı nasibim
Ben yetiştirdim, siteminde emeklerim var benim
Bir gülücükle deryalara gider enginlere dalarım
Dünya benim olur, sayısız çocuklarım var benim
Bir damlacık gözyaşıyla kahırlanır da ağlarım
Çocukların gözünde saklı, hüzünlerim var benim
Ben bir öğretmenim, bütün memleket benim sırtımda
Taşımazsam, hesabım zor, çok hesaplarım var benim
Ben de etten kemiktenim, geçimimim de var benim
Kimse bilmez halimden, naçar ne dertlerim var benim
Ben bir öğretmenim, Fatih’in gönlünde sultan idim
İbn-i Kemal değilim, ensemde kılıçlarım var benim
Kara tahta başında, engin hulyalara dalarım
Kararmış gönüllere derman, ilaçlarım var benim
“Hulyası kalmayınca hayatın anlamı kalmazmış”
Dost gönüllerde sultanım, ne yaranlarım var benim
Ben bir öğretmenim kimseye şikâyet edemem ki
Kaynak benim, bu özümden şikâyetlerim var benim
Yâreliyim, yâremi deşen, benim çıkan dallarım
Güller yerine gönlüme taş atanlarım var benim
Karşılıksız sevmişim sevdamın vuslatı yok benim
Ben bir öğretmenim, yârim, öğrencilerim var benim
Tek bedeli var bunun yârimden, gülen bir tebessüm
Onurum kırılmasın, narin bir yüreğim var benim
Ağlayan bir göz görsem yüreğim dağlanır yanarım
Umudu bitmiş insanlara çok sağlarım var benim
Dilek tarlasına umut tohumlarından ekerim
Bir gün yeşerir elbet bitmez umutlarım var benim
01 Kasım 2009
BEN ÖĞRETMENİM - AYŞİN AKBULUT
Başım dik, alnım ak, yüreğim sevgi dolu,
Gözlerim ufukta, karşımda Anadolu.
Bir bahçe yarattım, güllerle dolu,
Derleyen benim, BEN ÖĞRETMENİM.
Çamurlu taşlı bir köy yolunda,
Dikenli, karlı bir dağ başında.
Ülkenin yanan her ocağında,
Çocuklar benim, BEN ÖĞRETMENİM.
Nesil benimdir vebali benim,
Leyla'nın, Elifin hayali benim,
Yarını taşıyan ağır yük benim,
Gelecek benimdir, BEN ÖĞRETMENİM.
Karlara başkaldıran kardelenlerin,
Cehaleti boğan güçlü ellerin,
Geleceği kuracak tüm beyinlerin,
İmzası benim, BEN ÖĞRETMENİM.
Bahçıvan benim, boyacı benim,
Bir oyun yarattım senarist benim,
Ateşi mi çıktı minik Ahmet'in?
Doktoru benim, BEN ÖĞRETMENİM.
Bayrak benimdir, Cumhuriyet benim,
Sabırla örülen nesiller benim,
Uygarlığa yüklenen büyük ülkemin,
Sahibi benim, BEN ÖĞRETMENİM.
Ayşin AKBULUT
Duruçay İlköğretim Okulu Öğretmeni
Öğretmen dergisi, Sayı:29
SÖZLEŞME - ALİ YÜCE
Ben bir öğretmenim
Işık sürerim ekmeğime
Sevgi sürerim
Mesleğime boynuz takamam
Sonra nasıl bakarım
Çocuklarımın yüzüne...
ANIT -ALİ YÜCE
Mendilinle ağız silerdin
Acılarımızı silerdin
Yüzlerimizden
Senin hiç mi acın yoktu
Öğretmenim
Sen bize güldüğün zaman
Nerden gelirdi gözlerin
Sen bize küstüğün zaman
Yüzün nere giderdi
Öğretmenim
Sen bize görme öğretirken
Kediler niçin ışığı tırmalardı
Niçin havlardı karanlık
Öğretmenim
30.ÖĞRETMENİM - ÂŞIK MAHZUNİ ŞERİF
Bütün karanlığın ulu güneşi,
Her gece gönlüme dol öğretmenim.
Kim ki çıkmak ister ömür dağına,
Ancak senden başlar yol öğretmenim.
Hep çürüsün sana küfreden diller,
Kökten kopsun sana taş atan eller,
Senden küçük güzellikler, güzeller,
Sendeki bir başka hal öğretmenim.
Satır satır düşüncemde kanımsın,
Kanımın içinde başka canımsın,
Yaradandan sonra küçük tanrımsın,
Sende hikmet, kudret bol öğretmenim.
Adaletin A harfini sen yazdın,
Zorluklaları sen öğrettin, sen çözdün,
Hesabı keşfettin, atomu ezdin,
Sana tüm engeller kul öğretmenim.
Sen ağlarken ya ben nasıl güleyim?
Rehbersiz menzili nasıl bulayım?
Eline, gönlüne kurban olayım,
İşte bir canım var, al öğretmenim.
Mahzuni sızlanır övgüm az diye,
Benden neler çektin, oku, yaz diye,
Gene yatır dizlerine saz diye,
Beni ölene dek çal öğretmenim...
İLGİLİ İÇERİK
10 KASIM ATATÜRK'Ü ANMA HAFTASI
12 MART İSTİKLAL MARŞI'NIN KABULÜ HAFTASI
18 MART ÇANAKKLE ZAFERİ HAFTASI