24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ ŞİİRLERİ
- YARINLARDAKİ PAYIM- SADİYE AKAY
- TANIDIĞIM ÖĞRETMEN – NAHİT ULVİ AKGÜN
- BİR ÖĞRETMEN OLACAK - YÜCEL BARUT
- İLK DERSİMİZ ATATÜRK- OSMAN BOLULU
- ÖĞRETMEN - FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA
- ÖĞRETMEN- MEHMET GÜNER DEMİRAY
- ÖĞRETMEN MARŞI- İSMAİL HİKMET ERTAYLAN
- ATATÜRK SİZİNLE- OSMAN GÜNGÖR FEYZOĞLU
- IŞIK DALI- İLHAN GEÇER
- DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ- CEYHUN ATUF KANSU
- SİZ DE GİDERSENİZ DOSTLARIM – ALİ RIZA KAYAALP
- TAHTA, KÜRSÜ, ÇOCUKLAR- BEHÇET NECATİGİL
- BEN ÖĞRETMEN OLMAK İSTİYORUM - M. NEJAT SEFERCİOĞLU
- ÖĞRETMENİM -MUHSİN İLYAS SUBAŞI
- ÖĞRETMENİM- AHMET TUFAN ŞENTÜRK
- ATATÜRK GÜLÜMSEDİ- TALAT TEKİN
- GÜZEL ŞEY- MEHMET YARDIMCI
- BEN ÖĞRETMENİM- OKTAY YİVLİ
- İNSANLIK TÜRKÜSÜ -BAHATTİN KARAKOÇ
- ÖĞRETMEN - FEYZİ HALICI
- TÜRK ÖĞRETMENLERİNE - MİTHAT CEMAL KUNTAY
- ÖĞRETMENİM ŞİİRİ – AHMET ANIL AKTAŞ
- ÖĞRETMENİM - SADETTİN KAPLAN
- ÖĞRETMENİM - AHMET SELÇUK İLKAN
- ÖĞRETMEN-HAYRETTİN KARAMAN
- BEN BİR ÖĞRETMENİM - MEHMET TÜRKAN
- BEN ÖĞRETMENİM - AYŞİN AKBULUT
- SÖZLEŞME - ALİ YÜCE
- ANIT -ALİ YÜCE
- ÖĞRETMENİM - ÂŞIK MAHZUNİ ŞERİF
- ÖĞRETMENİM - SIRRI ÇINAR
- ÖĞRETMENİME-SÜLEYMAN ÖZBEK
- SANATKÂR-HÜSEYİN KULAKSIZ
- BEN ÖĞRETMENİM - AYFER TOMRUK
- BİRİCİK ÖĞRETMENİM - HAKKI ÇEBİ
- CANIM ÖĞRETMENİM - GÜL YILMAZ
- SEVGİLİ ÖĞRETMENİM - ALİ OSMAN ATAK
- SENİNLE HER MEVSİM BAHAR ÖĞRETMENİM-YILMAZ İMANLIK
- ÖĞRETMEN - MURAT ÇOBANOĞLU
- ÖĞRETMENİN MARŞI - NEJAT BİRDOĞAN
- ÖĞRETMENİM - ÜLKÜ DUYSAK
- ÖĞRETMENİM- ÜZEYİR ÇAYCI
- ÖĞRETMENİN DÜŞÜ - CAN YÜCEL
- ÖĞRETMENİN MEKTUBU - GÜNAY TULUN
- KÖY ÖĞRETMENLERİ - CAHİT KÜLEBİ
- ÖĞRETMENİN ANDI - MEHMET AYDIN
- YORUM SENİN ÖĞRETMENİM - HATİCE KÜLTÜR
- ELLERİNDEN ÖPERİM ÖĞRETMENİM- ÖZKAN GÖNLÜM
- ATATÜRK VE ÖĞRETMENİM-ÖZKAN GÖNLÜM
- ÇOCUKLARIM - RIFAT ILGAZ
- 24 KASIM-ENVER ÜSTE
- AĞIT -CEMAL YAŞAR
- AZ ÖĞRETMENİM - SABİT İNCE
- BAĞIMSIZLIK ÖĞRETMENİ-CEYHUN ATUF KANSU
- BEN ANLATAYIM MI ÖĞRETMENİM? - ÇIĞLIK MAVİ YILDIZ
- BİR ÂLEM GÖÇÜRDÜ-ALDI KURŞUNLAR-RIFAT ARAZ
- KÖY ÖĞRETMENİ -GÖKTÜRK MEHMET UYTUN
- ÖĞRETMEN-CEMAL OĞUZ ÖCAL
- SELÂHATTİN ÖĞRETMEN - TALİP APAYDIN
- ÖĞRETMENLER GÜNÜ İÇİN - HASAN TURAN
- SADECE ÖĞRETMENİM
- ÖĞRETMENİM BEN
- SÖZ VERDİM ÖĞRETMENİME
- ZİLLER ÇALACAK- ZEKİ ÖMER DEFNE
- ÖĞRETMEN- RASİM KÖROĞLU
SAYFA:1/01-10
01.YARINLARDAKİ PAYIM- SADİYE AKAY
Bir emekli öğretmenim
Ama yine de yüreğim
Okullarda çocuklar için çarpar.
Gündüzleri kulaklarım
Zil sesleriyle çınlar
Geceleri düşlerim
Öğrenci dolu sınıflar...
Hele en büyük sevinç
Okuldan gelen bir çağrı
Uçarcasına koşarım
Engel tanımam gayri
Gençler arasında birden
Geçmiş günleri yaşarım
Kürsülerde benden bir ses
Karatahtada bir yazı
İçimden hiç yitmeyen
O coşkulu kıpırdanış
Mutlanırım, göneririm
Geleceğe güvenirim.
Atatürk Türkiyesi'nde
Bugünden daha aydınlık
Doğacaksa yarınlar
Bunda benim de payım var.
TANIDIĞIM ÖĞRETMEN – NAHİT ULVİ AKGÜN
İşte türlü hâlleri öğrencilerin,
Kimini hoş görür, kimine göz yumarsın.
Hepsinin cıvıl cıvıl atan kalbi,
Yaşadığın anlardan belli.
Gözleri büyür çocukların,
Derslerin ötesinde yüzer gider.
Boya içinde dişleri,
O ne özür dileyişler!
Hastalansan, ayrı düşsen bir gün,
Binlerce parmak kalkar uykunda...
Şaşırır kalırsın sevinçten,
Ne kadar sağsın ortalarında.
BİR ÖĞRETMEN OLACAK - YÜCEL BARUT
Vatan haritasında bir yer göster
Irak mı ırak
Kuş uçmaz, kervan geçmez
Bir yer göster.
Kanat uçları ak ak
Kuşlar başlarsa uçmaya
Kervanlar geçerse gün boyu
Iraklar yakın yakın olmuşsa
Orada bir öğretmen olacak.
Vatan haritasında bir yer göster
Karanlık mı karanlık
Gün ışığına hasret, özlemli
Bir yer göster.
Tan yerleri başlamışsa ağarmaya
Karanlık aydınlığa veriyorsa yerini
Gün ışığı özgürlüğü tadıyorsa
Hasretler özlemler gideriliyorsa
Orada bir öğretmen olacak.
Vatan haritasında bir yer göster
Çorak mı çorak
Yeşile hasret
Bir yer göster.
Başlamışsa filizler
Yeşil yansımışsa her tonuyla doğaya
Çoraklık değiştiriyorsa adını
Hayat fışkırıyorsa topraktan
Orada bir öğretmen olacak.
Vatan haritasında bir yer göster
Kardeş kardeşe düşman
Öfke, kin miras
Bir yer göster.
Kardeşlik bayraksa ellerde
Öfke, kin sevgiye dönüşmüşse
Mutluluk türküleriyle duyduğun
Yürekler atıyorsa insan insan
Orada bir öğretmen olacak.
Vatan haritasında bir yer göster
Orta çağ kalıntılarında gömülü
Zaman kavramı unutulmuş
Bir yer göster.
Orta çağ karanlıklarını yırtıyorsa ışık
Zaman anlamlaşıyorsa uslarda
Çağdaşlaşma tırmanışa geçmişse
Atatürk Atatürk atıyorsa yürekler
Orada bir öğretmen olacak
Vatan haritasında bir yer göster
Irak, karanlık, çorak Kardeş kardeşe düşman
Orta çağ kalıntılarında gömülü
Bir yer göster.
Iraklar yakın yakın olmuşsa
Karanlık veriyorsa aydınlığa yerini
Hayat fışkırıyorsa topraktan
Öfke, kin sevgiye dönmüşse
Atatürk Atatürk atıyorsa yürekler
Orada bir öğretmen olacak
İLK DERSİMİZ ATATÜRK- OSMAN BOLULU
Bir bayrak dalgalanır
Bozkırın ortasında, gür;
Oylum oylum kırlara ateş dökülür.
Kurt kuş, börtü böcek
Alevinde ısınır.
Beyaz güvercinlerin aklığında
Suluova Ortaokulu;
Ak akça güler dağa taşa.
Başında bir alev Atatürkçe,
Buyur, buyur Yel üfürdükçe...
Sevgilerin, dostluğun, insanlığın durağı,
Birliğin tutkalı,
Mutlu geleceklere dal,
Sonsuzluğa dek bitmeyecek masal,
Tarlalar içinde şu beyaz pota,
O'nun resmi var duvarlarda...
5.ÖĞRETMEN - FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA
A'dan başlar aydınlık,
Bir taş koyar bütün yapılarda temele öğretmen
Soluğudur düşüncenin buğdaydan yalaza dek,
Yeryüzünde ne varsa ondan gelmedir,
Yeryüzüyle el ele öğretmen.
Göz olur o, uzakları görürüz,
Ağız olur o, türkü söyleriz, haykırırız günlerden
Ulaşırız erdem üstüne, gelecekler üstüne biz hep
Çizer büyük değirmisini
Uç olur da bir pergele öğretmen.
- Hey hey, burası bir dağ köyü, kurda kuşa
Bırakılmış, göğün kıyısına bırakılmış,
83 toprak ev, 83 acı duman,
Çoluğuyla çocuğuyla
Kurtulacağız, el ayak, kurtulacağız,
Bir okul yapıla, bir gele öğretmen.
Bir ışık bir ışık daha,
Gecelerin içindeki ejderlerle dövüşür
Nice istemeseler de, nice önleseler de,
O Uyandırır toplumunu
İyiye, doğruya, güzele öğretmen
ÖĞRETMEN- MEHMET GÜNER DEMİRAY
Köy sessizliğinde bilgiler tohumu,
Açar Mustafa Kemal şafaklarına,
Göksu sesinde zaman türküsü,
Örer yaşamayı sevgi peteğinden.
Büyür ahlat kollarında yayla yelleri,
Yurt bahçesinin ülkü bahçıvanları
Dağ gülleri köy öğretmenleri.
Bir ak yapı kekikli yamaçlarda,
Cıvıl cıvıl çiğdem kokan çocuklar,
Kimi güneş yanığı, kimi harman kavlağı,
Bir böcek, sakin adımlarında zaman yürüyor.
Okul kapısında Hüseyin Öğretmen,
Şakıyan yapraklarda sabah güneşi,
Hey elleri öpülesi yurt arıları,
Toprağın yüreği köy öğretmenleri.
Eğilip baktım akasya dallarından,
Kalkınan köy benim köyümdür.
Sonsuz göğünde özgürlüğün
Açan çiçek benim köyümdür.
Bir çift turna uçar gelir yayladan,
Uygarlık habercisi barış kuşları.
Yeşerir alnında yurt söğütleri,
Ulus emeğinden, ulus sevgisinden bir anıt,
Bozkır ermişi köy öğretmenleri.
ÖĞRETMEN MARŞI- İSMAİL HİKMET ERTAYLAN
Alnımızda bilgilerden bir çelenk
Nura doğru can atan Türkoğluyuz,
Yeryüzünde yoktur olmaz Türk'e denk
Korku bilmez soyumuz.
Candan açtık cehle karşı bir savaş,
Ey bu yolda ant içen genç arkadaş,
Öğren, öğret Hakk'ı halka, gürle coş
Durma durma koş.
Şanlı yurdum her bucağın şanla dolsun.
Yurdum seni yüceltmeye antlar olsun.
ATATÜRK SİZİNLE- OSMAN GÜNGÖR FEYZOĞLU
Haydi, çocuklar, zil çaldı,
Girin birer ikişer sınıfa;
Tebeşir tebeşir gülümsesin
Karşınızda kara tahta...
Oturun sıralarınıza
Tatlı, sıcak bir istekle;
Kafanızı hazır tutun
Yeni şeyler öğrenmeye...
Geçmişte atalarımız
Büyük işler başarmışlar;
Sizin de yapacağınız
Daha nice işler var...
Duvara asılı harita
Tanıyalım yurdumuzu;
Öğrenelim her bakımdan
Nedir gerçek, nedir doğru...
Işıksız, yolsuz kalmışız
Uzun zamanlar neden?
Kendimizi bırakmışız
Yarınları düşünmeden...
Orman çekilmiş yayladan,
Ovalar, tarlalar susuz;
Memleket, çocuklar, memleket
İşte bu yüzden uykusuz.
Artık sizler varsınız
Umutlar size bağlı;
Sizsiniz hiç unutmayın
Ulusun kolu kanadı...
En güzeli, en iyiyi
Bulun, ortaya koyun;
Yolunuzu aydınlatan
Bilim olsun, sanat olsun...
Bakın Atatürk sizinle
Sizi gözlüyor her an
0'nun sonrasız ruhudur
Sizinle birlikte yaşayan...
Haydi, çocuklar, zil çaldı,
Çıkın birer ikişer sınıftan;
Kıvançla, sevinçle koşun
Sizi bekliyor vatan...
IŞIK DALI- İLHAN GEÇER
Ellerin vardır öğretmenim
Memleketin alın yazısını yazar
Dağıtır kopkoyu karanlıkları
Ellerin yüreklerimizde bahar
Gözlerin vardır öğretmenim
İleri ve aydın ufuklara bakan gözlerin
Boğar ışığında yobazlıkları
Mutlu yarınlar muştular
Sıcak ve derin
Yüreğin vardır öğretmenim
İçinde ne kötülük, ne karanlık, ne de kin
Sevgiyle, iyilikle, bilimle dolu
Hep vatan için çarpan yüreğin.
10. DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ- CEYHUN ATUF KANSU
"Bana çiçek getirin, dünyanın bütün
çiçeklerini buraya getirin!"
Köy öğretmeni Şefik Sınığ'ın son sözleri.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçekleri getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin getirin...ve sonra öleceğim.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
Geniş ovalarda kaybolur kokuları...
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,
Hepinizi hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın.
Aman Isparta güllerini de unutmayın
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum.
Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.
Ben köy öğretmeniyim, bir bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyordum, gönlümden,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden,
Ne güller fışkırır çilelerimden,
Kandır, hayattır, emektir, benim güllerim,
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kopdağına göçen,
Yörükler yaylasında Toroslarda eğleşen.
Muş ovasından, Ağrı eteğinden,
Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, çiçek getirin, örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencilerimi istiyorum.
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,
O bakımsız, ama kokusu eşsiz çiçek.
Kimse bilmeyecek, seni beni kimse bilmeyecek,
Seni beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum.
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarümar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse bilse çiçekler bilir, dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Okulun duvarı çöktü altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,
Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım,
Yurdumun çiçeklenmesi için daima, yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Şimdi sustum, örtün beni, yatırın buraya,
Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
İLGİLİ İÇERİK
10 KASIM ATATÜRK'Ü ANMA HAFTASI
12 MART İSTİKLAL MARŞI'NIN KABULÜ HAFTASI
18 MART ÇANAKKLE ZAFERİ HAFTASI
23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK ve ÇOCUK BAYRAMI HAFTASI
19 MAYIS GENÇLİK ve SPOR HAFTASI
- Önceki
- Sonraki >>